Schaliegas en onze gezondheid

In Nederland[1] gaan we binnenkort wellicht gebruik maken van een nieuwe techniek om gas te winnen. De nieuwste methode is ‘fracking’ waarbij er chemicaliën de bodem in gespoten worden, met alle risico’s van dien. Is dit wel zo veilig?

Wat is schaliegas?
Schaliegas is gas dat zit opgesloten in hard gesteente dat schalie heet. Ook Nederland heeft schalie in de bodem. Via een proces kan het gas uit de schalie gewonnen worden.

Hoe werkt het proces nu precies?
Bij hydraulisch fractureren, oftewel fracking, worden er water, zand en chemicaliën de bodem in gespoten zodat de schalie, een zeer hard gesteente, breekt en er gas ontsnapt dat vervolgens weer gewonnen kan worden. Dit fracken gebeurt onder een zeer hoge druk. Het chemisch verontreinigde water wordt naderhand grotendeels opgepompt, zodat daar de gasbelletjes uit gewonnen kunnen worden. Het afgewerkte water wordt meestal weer terug de bodem[2] ingespoten omdat men ook niet weet wat we er anders mee zouden moeten doen.

Wat is het probleem?
De chemicaliën die gebruikt worden kunnen in de bodem lekken en in ons drinkwater terecht komen. Ook kan het gebeuren dat onze bodem vervuild raakt en daarmee onze groente en fruit omtovert tot giftige gewassen. Ons oppervlaktewater is hiermee ook in gevaar, want de chemicaliën kunnen ook in de lucht terecht komen. Ook is het risico op aardbevingen aanwezig, waardoor er gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Bij het boren komt er bovendien een behoorlijke hoeveelheid methaan vrij, dat veel schadelijker voor het milieu is dan CO2. In Amerika kan methaan voor vreemde situaties zorgen:

Waarom doet Nederland dit dan?
Vele landen zoals Frankrijk en Bulgarije hebben hydraulisch fractureren verboden en daarmee het winnen van schaliegas via deze methode onmogelijk gemaakt. Onze fossiele brandstoffen zijn eindig en we zijn afhankelijk van andere landen. In Nederland komt een groot gedeelte[3] van het gas uit Rusland. Wanneer je afhankelijk bent van de ander, verlies je de macht. Bovendien is extern inkopen van gas duur. Op de internationale agenda staat het beschermen van de economie hoog op het prioriteitenlijstje en krijgt voorrang, no matter what. Het gaat hier dus om geld en macht, iets dat we wel vaker tegenkomen in de politiek. Wanneer we kiezen voor deze methode van gaswinning blijken we multimiljardair te zijn en kunnen we gas exporteren in plaats van importeren. Politici zien deze methode van gaswinning dus eigenlijk als het winnen van de staatsloterij.

Is schaliegas veilig?
In Amerika wordt er al op grote schaal gebruik gemaakt van de eerder genoemde methode om gas te winnen. In de gebieden waar deze methode is toegepast is er een behoorlijke toename[4][5] gevonden in de hoeveelheden toxines in de bodem. Politici hebben dollartekens in hun ogen. Keer op keer zitten er mensen in de politiek die afkomstig zijn uit het bedrijfsleven[6]. Dit heeft als nadeel dat deze mensen dus dubbele belangen hebben. Het bedrijf Nestlé is momenteel aan het onderzoeken[7] of drinkwater wel een menselijk recht is. Ze willen namelijk water gaan patenteren en alleen via flesjes verkopen. Dit zal de inkomsten van de staat via belastingen enorm doen toenemen. Schaliegas is een belangrijke pion in dit proces.

Wat kunnen we hieraan doen?
In de jaren ’70 lieten de Nederlanders minder makkelijk over zich heenlopen. Onder meer de fluoridering van het drinkwater is toen door de politiek onder druk van de bevolking een halt toegeroepen. Nederlanders zijn in vergelijking met andere Europese landen erg braaf en we luisteren erg goed naar wat Brussel wil. Braaf zijn is leuk, maar niet ten koste van onze gezondheid. We zullen dus moeten stemmen op politieke partijen die tegen schaliegasboringen zijn. Ook kunnen we deze en deze petities tekenen, zodat er genoeg handtekeningen zijn om deze zaak op politiek niveau op de agenda te krijgen.

Mocht schaliegas er toch komen, dan is het noodzakelijk om thuis zelf het drinkwater te distilleren. Schaliegas is geen oplossing, maar een nieuw probleem!