Ahornsiroop (esdoornsiroop) is een natuurlijk zoetmiddel dat wordt gewonnen uit esdoornbomen. Het is al heel lang populair en er wordt beweerd dat het voedzamer en gezonder is dan suiker. Er wordt online nogal wat beweerd over ahornsiroop en ik wil graag de feiten van de fabels onderscheiden.
Wat is ahornsiroop en hoe wordt het gemaakt?
Het wordt gemaakt uit het suikerachtige sap van de esdoorn. Het wordt in Noord-Amerika al eeuwen gegeten, vanaf de tijd van de Indianen. Meer dan 80% van de wereldvoorraad wordt nu in Canada geproduceerd.
Ahornsiroop wordt op natuurlijke wijze in 2 stappen gemaakt:
1. Er wordt een gat in de esdoorn geboord. Dan lekt de suikerachtige vloeistof die in de boom circuleert eruit en die wordt opgevangen in een bak.
2. De suikerachtige vloeistof wordt gekookt totdat het grootste deel van het water is verdampt. Er blijft een dikke suikerachtige siroop achter, die vervolgens wordt gefilterd om onzuiverheden te verwijderen.
Als je wilt zien hoe ongelofelijk simpel het is om ahornsiroop te maken, kijk dan eens naar deze mooie video van iemand die zijn eigen siroop maakt uit de wilde esdoornboom. Maar goed, het uiteindelijke product ziet er als volgt uit:
Kortom: Ahornsiroop wordt gemaaktdoor het sap van esdoornbomen te laten verdampen, waardoor een dikke siroop overblijft. Het wordt al eeuwen in Noord-Amerika gegeten.
Verschillende gradaties van ahornsiroop
Er zijn verschillende ‘gradaties’ van ahornsiroop, afhankelijk van de kleur. De manier waarop ze precies worden ingedeeld kan van land tot land verschillen. In de VS wordt het ingedeeld in ‘grade A’ of ‘grade B’ (1).
- Grade A wordt verder onderverdeeld in 3 groepen: licht amber, medium amber en donker amber.
- Grade B is de donkerste van allemaal.
Het belangrijkste verschil is dat de donkerdere soorten van de siroop worden gemaakt uit sap dat later in het seizoen is geoogst. De donkere soorten hebben een sterkere ahornsmaak en worden meestal gebruikt voor bakken en koken, terwijl de lichtere soorten meer als stroop worden gebruikt, bijvoorbeeld op pannenkoeken. Als je ahornsiroop koopt, zorg er dan voor dat je echte koopt, niet gewoon stroop met een ahornsmaakje… die wel eens vol kan zitten met geraffineerde suiker of fructose-glucosestroop.
Zoals geldt voor al het voedsel: zorg ervoor dat je het etiket leest.
Kortom: Er zijn verschillende gradaties van ahornsiroop, afhankelijk van kleur. Grade B is de donkerste met de sterkste ahornsmaak.
Er zitten wat vitamines en mineralen in, maar het bevat ook veel suiker
Het belangrijkste verschil tussen ahornsiroop en geraffineerde suiker is het feit dat ahornsiroop ook wat mineralen en antioxidanten bevat.
100 gram ahornsiroop bevat (2):
- Calcium: 7% van de ADH
- Kalium: 6% van de ADH
- IJzer: 7%van de ADH
- Zink: 28% van de ADH
- Mangaan: 165% van de ADH
Dus oké, er zitten nog aardig wat mineralen in ahornsiroop, vooral mangaan en zink, maar denk erom dat het ook behoorlijk wat suiker bevat.
Ahornsiroop bestaat voor ongeveer 2/3e uit sucrose (kristalsuiker) en 100 gram ahornsiroop bevat dus ongeveer 67 gram suiker.
En echt waar…..suiker kan heel wat schade veroorzaken. De veronderstelling is dat het, als je er te veel van eet, één van de belangrijkste oorzaken van een aantal wereldwijde gezondheidsproblemen is, waaronder zwaarlijvigheid, diabetes type 2 en hartziektes (3, 4, 5).
Het feit dat er dus wat mineralen inzitten is een slechte reden om het te eten, gelet op het hoge suikergehalte. De meeste mensen eten veel te veel suiker. De beste manier om die mineralen binnen te krijgen is het eten van echt, onbewerkt voedsel. Als je een evenwichtig dieet aanhoudt van planten en dieren, dan is de kans dat je een tekort aan één van deze mineralen hebt erg klein.
Maar als je toch een zoetmiddel wilt gebruiken, dan zul je het suikergehalte in recepten kunnen terugdringen met een derde door ahornsiroop te gebruiken in plaats van geraffineerde suiker. De glycemische index van ahornsiroop is rond de 54, vergeleken met kristalsuiker dat een GI heeft van ongeveer 65 (6).
Dit is gunstig en het betekent ook dat ahornsiroop je bloedsuikergehalte langzamer laat stijgen dat gewone suiker.
Kortom: Ahornsiroop bevat wat mineralen, vooral mangaan en zink. Het heeft echter ook een hoog suikergehalte (ongeveer 67%).
Ahornsiroop bevat minstens 24 verschillende antioxidanten
Van oxidatieschade wordt gedacht dat het één van de mechanismen is achter veroudering en achter vele ziektes. Oxidatie bestaat uit een aantal onwenselijke chemische reacties waarbij vrije radicalen betrokken zijn….dat wil zeggen, moleculen met onstabiele elektronen.
Antioxidanten zijn stofjes die vrije radicalen kunnen neutraliseren en oxidatieschade kunnen beperken, waarmee het risico op sommige ziektes zou kunnen worden verkleind. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat ahornsiroop een goede bron van antioxidanten is. In één onderzoek werden 24 verschillende antioxidanten gevonden in ahornsiroop (7).
De donkerdere soorten siroop zoals Grade B bevatten meer van deze heilzame antioxidanten dan de lichtere soorten (8).
Maar, net als met de mineralen, geldt dat het totale gehalte aan antioxidanten nog laag is vergeleken met de grote hoeveelheid suiker.
Eén onderzoek schat in dat je, als je al de geraffineerde suiker in een gemiddeld dieet vervangt door ‘alternatieve’ zoetstoffen zoals ahornsiroop, de totale hoeveelheid antioxidanten evenveel verhoogt als door het eten van één portie noten of bessen (9).
Als je wilt afvallen of je stofwisseling wilt verbeteren ben je beter af als je alle calorische zoetstoffen weglaat in plaats van alleen een ‘minder slechte’ soort suiker te nemen.
Kortom: Er zitten wel wat antioxidanten in ahornsiroop, maar de hoeveelheid is laag vergeleken met het hoge suikergehalte.
Ahornsiroop is in het laboratorium getest, maar er is geen onderzoek bij mensen gedaan.
Er zijn heel wat potentieel gunstige stoffen in ahornsiroop gevonden. Sommige daarvan zitten niet in de esdoorn zelf, maar zij ontstaan wanneer de vloeistof wordt gekookt om de siroop te verkrijgen. Eén daarvan is quebecol, genoemd naar Quebec, de provincie in Canada waar grote hoeveelheden ahornsiroop worden geproduceerd. Het is bewezen dat de actieve bestanddelen in ahornsiroop helpen bij het verminderen van de groei van kankercellen en dat ze de afbraak van koolhydraten in het spijsverteringskanaal kunnen vertragen (10, 11, 12, 13, 14).
Maar ja….deze laboratoriumonderzoeken zijn bijna betekenisloos als het gaat om de menselijke gezondheid. Ze vertellen ons helemaal niets over wat er gebeurt in een levend, ademend mens. Vergeet niet dat bijna al deze studies (die vaak de media halen met misleidende koppen) gesponsord zijn door de Canadese ahornproducenten.
Kortom: Het is iets minder slecht dan suiker.
Hoewel ahornsiroop dus wel enige nutriënten en antioxidanten bevat, heeft het ook een hoog suikergehalte. Calorie voor calorie (en gram voor gram suiker) is ahornsiroop een zeer slechte bron van voedingsstoffen vergeleken met ‘echt’ voedsel zoals groente, fruit en onbewerkte dierlijke voeding. Vervanging van geraffineerde suiker door pure, goede kwaliteit ahornsiroop zal waarschijnlijk een netto gezondheidswinst opleveren, maar het toevoegen aan je dieet zal de boel alleen maar verergeren.
Ahornsiroop is een ‘minder slechte’ vorm van suiker…net zoals honing en kokosbloesemsuiker. Dat maakt het nog NIET gezond. Het is net als met alle op suiker gebaseerde zoetstoffen, als je het toch wilt eten, zorg er dan voor dat je dat alleen met mate doet (met toestemming vertaald).
