Een studie van onderzoekers aan de Montana State University toont belangrijke verschillen aan tussen de gezondheidseffecten van biologisch grasgevoerd rundvlees en traditioneel graangevoerd rundvlees. Het onderzoek, gepubliceerd in Metabolites, geeft voor het eerst gedetailleerd inzicht in hoe ons lichaam verschillend reageert op beide soorten vlees.
In een zorgvuldig opgezette studie volgden de wetenschappers tien gezonde proefpersonen. De deelnemers aten op verschillende momenten biefstuk van zowel grasgevoerde als graangevoerde runderen. Gedurende vier uur na het eten namen de onderzoekers bloedmonsters af om de stofwisselingsprocessen in kaart te brengen. Door gebruik te maken van geavanceerde analysetechnieken konden ze precies zien welke stoffen het lichaam aanmaakt tijdens het verteren van het vlees.
Het onderzoek brengt meerdere opvallende verschillen aan het licht. Graangevoerd rundvlees leidt tot hogere concentraties van het aminozuur L-valine in het bloed. Dit is zorgwekkend omdat verhoogde L-valine-waarden in verband worden gebracht met verhoogde oxidatieve stress in het lichaam, een grotere kans op ontstekingen en mogelijke negatieve effecten op hart- en vaatgezondheid. Biologisch grasgevoerd rundvlees blijkt juist rijk aan gunstige stoffen, met hogere concentraties van ontstekingsremmende verbindingen zoals calamendiol, een betere vetzuursamenstelling en meer voedingsstoffen die de gezondheid ondersteunen.
De wetenschappers ontdekten dat de voedingsmethode van runderen niet alleen de voedingswaarde van het vlees beïnvloedt, maar ook grote invloed heeft op hoe ons lichaam het vlees verwerkt. Het onderzoek toont aan dat de vertering van grasgevoerd vlees leidt tot andere stofwisselingsproducten die gunstiger zijn voor onze gezondheid, en dat het lichaam de voedingsstoffen uit grasgevoerd vlees beter kan benutten.
Deze resultaten hebben directe gevolgen voor consumenten. Ze bieden een wetenschappelijke onderbouwing voor de keuze van biologisch grasgevoerd rundvlees en tonen aan dat de productiewijze van rundvlees merkbaar doorwerkt in het menselijk lichaam. De bevindingen laten zien hoe belangrijk duurzame veeteelt is, niet alleen voor het milieu maar ook voor de menselijke gezondheid.
Dit onderzoek opent de weg voor verdere studies naar de relatie tussen voedingsproductie en gezondheid. De onderzoekers benadrukken dat hun bevindingen kunnen bijdragen aan betere voedingsrichtlijnen, duurzamere veeteeltmethoden en een beter begrip van de relatie tussen voeding en gezondheid. Deze studie vormt een mijlpaal in het onderzoek naar de gezondheidseffecten van verschillende productiewijzen van rundvlees. De resultaten bieden niet alleen waardevolle inzichten voor consumenten, maar ook voor voedingsdeskundigen, veehouders en beleidsmakers.
Bron: Spears M, Cooper G, Sather B, et al. Comparative impact of organic grass-fed and conventional cattle-feeding systems on beef and human postprandial metabolomics—a randomized clinical trial. Metabolites. 2024;14(10):533.
