Coca-Cola manipuleert door sponsoring gezondheidscongressen

Het blijkt dat Coca-Cola een flinke vinger in de wetenschappelijke pap heeft. Dit megaconcern blijkt zo nu en dan gezondheidscongressen te sponsoren. Vaak schuiven ze tijdens dit soort congressen wetenschappers naar voren die de gevaren van suiker en frisdrank bagatelliseren en de aandacht verschuiven naar het belang van voldoende bewegen. Dit in de hoop dat de verkoop van hun mierzoete drankjes op de oude voet blijft doorgaan. Helaas blijkt hun tactiek te werken tot op heden: de onderzoekers die deze belangenverstrengeling hebben vastgesteld pleiten dan ook voor strengere regels rondom het sponsoren van congressen. Wetenschappers moeten vooraf worden gescreend vinden ze, zodat deze misstanden worden voorkomen.

Originele samenvatting van de studie
Er is momenteel weinig direct bewijs van hoe sponsoring van wetenschappelijke conferenties past binnen de strategie van de voedingsindustrie om het beleid en de publieke opinie in haar voordeel te beïnvloeden. Dit artikel biedt een analyse van e-mails tussen een vice-president van The Coca-Cola Company (Coke) en prominente figuren uit de volksgezondheid met betrekking tot de Internationale Congressen over Lichaamsbeweging en Volksgezondheid (ICPAPH) in 2012 en 2014. In tegenstelling tot de publieke verklaringen van Coke blijkt uit de bevindingen dat Coke met door haar gesponsorde onderzoekers overleg heeft gepleegd over de onderwerpen die tijdens de ICPAPH zouden worden gepresenteerd in een poging om de schuld voor de toename van obesitas en aan voeding gerelateerde ziekten af te schuiven van haar producten naar lichaamsbeweging en individuele keuzes. Uit de e-mails blijkt ook hoe Coke de ICPAPH gebruikte om haar frontgroepen en gesponsorde onderzoeksnetwerken te promoten en relaties met volksgezondheidsleiders te onderhouden om hun autoriteit te gebruiken om de boodschap van Coke over te brengen. In de studie wordt in twijfel getrokken of de huidige protocollen over sponsoring van wetenschappelijke conferenties door de voedingsindustrie afdoende zijn om de belangen van de volksgezondheid te beschermen tegen beïnvloeding door het bedrijfsleven. Een veiliger aanpak zou kunnen zijn om dezelfde bepalingen die in de Kaderovereenkomst voor de bestrijding van tabaksgebruik zijn opgenomen over het afschaffen van alle sponsoring door de tabaksindustrie, toe te passen op de voedingsindustrie.

Conclusie
Er is een duidelijk belangenconflict tussen voedings- en drankenbedrijven die winst maken met de verkoop van ongezonde producten en de doelstelling van de volksgezondheid om de last van zwaarlijvigheid en voedingsgerelateerde ziekten zoals type 2 diabetes te verminderen [1]. De volksgezondheids-, medische en wetenschappelijke gemeenschappen, met inbegrip van onderzoekers op het gebied van lichaamsbeweging en gezondheid, moeten kritisch staan tegenover de pogingen van de voedingsindustrie om het bewijsmateriaal vorm te geven en het debat over voeding- en voedingsgerelateerde ziekten te sturen. Dit artikel levert een belangrijke bijdrage aan de literatuur over volksgezondheid door direct bewijs te leveren van de strategieën die voedingsbedrijven gebruiken om hun invloed uit te oefenen als onderdeel van hun sponsoring van wetenschappelijke conferenties. Onze bevindingen laten zien dat Coke met de door haar gesponsorde onderzoekers overlegde over de onderwerpen die zij op de ICPAPH zouden presenteren, ondanks het feit dat zij publiekelijk het tegendeel beweerde, in een poging om de schuld voor de stijgende incidentie van obesitas en voedingsgerelateerde ziekten af te schuiven van haar producten naar lichaamsbeweging en individuele keuze. Bovendien gebruikte Coke de ICPAPH om haar frontgroepen en gesponsorde onderzoeksnetwerken te promoten en relaties met leiders op het gebied van volksgezondheid te onderhouden, om zo hun autoriteit te gebruiken om de boodschap van Coke over te brengen. Gezien deze bevindingen stellen wij dat de verspreiding van wetenschappelijke kennis via wetenschappelijke conferenties beter beschermd zou moeten worden tegen verborgen en minder zichtbare vormen van bedrijfsinvloed. Het model om sponsoring door de tabaksindustrie uit te bannen, zoals vastgelegd in de Kaderovereenkomst voor de bestrijding van tabaksgebruik, zou ook op de voedingsindustrie kunnen worden toegepast (bron).