Volgens sommigen is vitamine P een belangrijk bestanddeel van onze voeding dat vaak over het hoofd wordt gezien. Vitamine P zou onmisbaar zijn en zorgen voor een goede werking van vitamine C. Klopt dit allemaal wel? In dit artikel bespreken we hoe dit precies zit!
In het verleden werd “vitamine P” gebruikt om te verwijzen naar een groep bioflavonoïden, die voornamelijk voorkomen in veel fruit, groenten en kruiden en die een antioxidant werking hebben en gezondheidsvoordelen kunnen bieden.
De term “vitamine P” werd voor het eerst geïntroduceerd door de Hongaarse biochemicus Albert Szent-Györgyi in de jaren 1930 (deze man kreeg de Nobelprijs voor zijn aandeel in de ontdekking van vitamine C). Hij omschreef bioflavonoïden als vitamine P, maar later ontdekte men dat bioflavonoïden toch niet onder de vitamines vallen, omdat hun moleculaire structuur verschilt. De term “vitamine P” wordt daarom al lange tijd niet meer gebruikt in de wetenschappelijke literatuur of door gezondheidsprofessionals. In plaats daarvan worden bioflavonoïden meestal aangeduid met hun afzonderlijke namen.
Bioflavonoïden zijn een groep van ten minste 6.000 verbindingen, die kunnen worden onderverdeeld in verschillende subgroepen, waaronder flavanolen, flavonen, flavonen, flavanonen en anthocyanidinen. Voorbeelden van specifieke bioflavonoïden zijn quercetine, rutine, hesperidine, naringine, kaempferol, myricetine en catechine. Deze stoffen verbeteren samen met vitamine C de doorlaatbaarheid en integriteit van het capillairen. Deze “vitamine P” komen vooral voor in felgekleurde fruit, groenten, cacao, thee en wijn.
De relatie tussen vitamine C en P
Vitamine C en bioflavonoïden hebben een nauwe relatie met elkaar. Vitamine C is een essentiële voedingsstof en een krachtige antioxidant die betrokken is bij veel belangrijke functies in het lichaam, zoals het handhaven van de immuniteit, de wondgenezing, de productie van collageen en het voorkomen van oxidatieve stress. Bioflavonoïden zijn ook antioxidanten en kunnen de werking van vitamine C in het lichaam versterken. Ze werken als co-antioxidanten, waardoor ze de werking van vitamine C versterken en bescherming bieden tegen oxidatieve stress. Bovendien kunnen sommige bioflavonoïden, zoals quercetine, de biobeschikbaarheid van vitamine C verbeteren, wat kan bijdragen aan de werking van vitamine C in het lichaam. Daarom worden vitamine C en bioflavonoïden vaak samen als supplementen ingenomen, omdat ze een synergetisch effect hebben en elkaar aanvullen in hun antioxidante werking. Bovendien zijn veel voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C, zoals citrusvruchten en bessen, ook een goede bron van bioflavonoïden.
Slotwoord
Kortom, “vitamine P” is geen officiële term voor een vitamine en de term wordt niet meer gebruikt om bioflavonoïden te beschrijven. Bioflavonoïden zijn echter nog steeds belangrijke voedingsstoffen die een rol kunnen spelen bij het bevorderen van de gezondheid.
Bronnen:
- Kumar S, Pandey AK. Chemistry and biological activities of flavonoids: an overview. ScientificWorldJournal. 2013;2013:162750.
- Panche AN, Diwan AD, Chandra SR. Flavonoids: an overview. J Nutr Sci. 2016;5:e47.
- Colunga Biancatelli RML, Berrill M, Catravas JD, Marik PE. Quercetin and vitamin c: an experimental, synergistic therapy for the prevention and treatment of sars-cov-2 related disease(COVID-19). Front Immunol. 2020;11.
