Waterkwaliteit is een essentieel aspect van gezond leven dat niet over het hoofd mag worden gezien. Er zijn verschillende methoden om de waterkwaliteit te meten en één daarvan is het gebruik van een TDS-meter. TDS wordt vaak gebruikt als een indicator voor waterkwaliteit. Maar wat betekent een hoge TDS-waarde precies voor onze waterkwaliteit? Dit artikel zal deze vraag beantwoorden en uitleggen hoe een TDS-meter precies werkt.
TDS staat voor Total Dissolved Solids (totale opgeloste vaste stoffen) en verwijst naar de totale hoeveelheid van alle in water opgeloste vaste stoffen. Dit kan een breed scala aan stoffen omvatten, zoals mineralen, zouten, metalen, bestrijdingsmiddelen, hormonen en medicijnresten.
De TDS-waarde wordt meestal uitgedrukt in milligram per liter (mg/l), wat in feite hetzelfde is als parts per million (ppm). Dit betekent dat als water bijvoorbeeld een TDS-waarde heeft van 500 mg/l, er 500 milligram opgeloste vaste stoffen zijn in elke liter van dat water.
TDS wordt gemeten om een algemeen idee te geven van de concentratie van opgeloste stoffen in een watermonster. Een hogere TDS-waarde betekent dat er meer vaste stoffen in het water zijn opgelost. Deze stoffen kunnen afkomstig zijn van natuurlijke bronnen, rioolwater, stedelijk afvoerwater, industriële vervuiling, chemicaliën en zouten in het water door de bodem, enzovoort.
Het is belangrijk om te weten dat niet alle opgeloste vaste stoffen noodzakelijkerwijs schadelijk zijn. Sommige mineralen die in water worden aangetroffen, zoals calcium en magnesium, zijn bijvoorbeeld noodzakelijk voor de menselijke gezondheid. Maar te hoge TDS-waarden kunnen een indicator zijn voor potentieel schadelijke niveaus van verontreinigende stoffen zoals lood, arsenicum of nitraat. Daarom wordt aangeraden om water te testen als je denkt dat de TDS-waarde te hoog is.
Wat is een TDS-meter en wat meet het?
Een TDS-meter is een apparaat dat het aantal deeltjes in het water meet die elektriciteit kunnen geleiden. Deze deeltjes kunnen variëren van medicijnresten en hormonen tot bestrijdingsmiddelen. Interessant genoeg kunnen deze deeltjes ook gezonde mineralen zijn. Dit is een belangrijk punt om in gedachten te houden: een hoge TDS-waarde betekent niet noodzakelijkerwijs dat het water ongezond of vervuild is. Het is dus een veelvoorkomend misverstand dat de TDS-waarde een directe indicator is voor de kwaliteit van water. De TDS-waarde geeft het totale aantal opgeloste deeltjes in het water weer die elektriciteit geleiden.
De rol van een waterfilter
Een waterfilter is een specifiek type filter op basis van actieve kool is ontworpen om onopgeloste stoffen te verwijderen zoals hormonen, bestrijdingsmiddelen en medicijnresten. Dit is een belangrijke functie, omdat deze stoffen potentieel schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid als ze worden geconsumeerd. Maar interessant is dat een waterfilter op basis van actieve kool geen opgeloste stoffen zoals mineralen verwijdert. Deze blijven in het water en kunnen nog steeds elektriciteit geleiden. Het betekent dat zelfs nadat water door een waterfilter is gegaan, de TDS-waarde nog steeds hoog kan zijn. De TDS waarde kan zelfs worden verhoogd, doordat deeltjes actieve kool van het filter. Dit zal met name bij nieuwe filters het geval zijn. Actieve kool is voor mensen onschadelijk: veel mensen slikken dit om te ontgiften of van bacteriële infecties af te komen in het maag-darmstelsel (bv met behulp van Norrit). Voorbeelden van waterfilters op basis van actieve kool zijn EWO en Berkey. Deze waterfilters zijn ontworpen om verontreinigingen te verwijderen, maar de gezonde mineralen intact te laten.
Wat zegt een hoge TDS-Waarde eigenlijk?
Zoals eerder vermeld, betekent een hoge TDS-waarde niet noodzakelijkerwijs dat het water vervuild is. In feite kan een hoge TDS-waarde simpelweg aangeven dat er veel geleidende deeltjes in het water aanwezig zijn, waaronder gezonde mineralen. Met een TDS-meter kunt u dit vaststellen. Dus in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zegt TDS niks over de hoeveelheid aanwezige vervuiling in het water. Ondanks een hoge TDS-waarde kan het water nog steeds van goede kwaliteit zijn, zoals het geval is bij mineraalwater zoals San Pellegrino, dat een TDS-waarde van meer dan 800 heeft door het hoge mineraalgehalte. Het daadwerkelijke kwaliteitsniveau van water kan alleen worden bepaald via laboratoriumtests, die verontreinigingen opsporen die niet door TDS-waarden worden weergegeven.
TDS van 0: leeg water
Bij waterfilters zoals zerowater of omgekeerd osmosewater, is de TDS-waarde 0. Dit betekent dat alle opgeloste stoffen zijn verwijderd, inclusief de gezonde mineralen. Dit ‘lege’ water heeft geen voedingswaarde, en door het drinken ervan wordt je lichaam niet gemineraliseerd. Aangezien je nog steeds mineralen uitscheidt via urine, kan het regelmatig drinken van dit soort water leiden tot een geleidelijke afname van de mineralen- en elektrolytenbalans in je lichaam, wat potentieel schadelijk kan zijn.
Remineraliseren
Om dit probleem op te lossen, kan remineralisatie een goede oplossing zijn. Hierbij worden mineralen opnieuw aan het water toegevoegd, meestal door middel van speciale druppels die een concentraat van essentiële mineralen bevatten. Deze druppels kunnen aan het water worden toegevoegd om het een gezondere samenstelling te geven, vergelijkbaar met natuurlijk mineraalwater. Zo profiteer je van de voordelen van gefilterd water zonder de noodzakelijke voedingsstoffen te missen.
Hard water gezonder volgens onderzoek
Hoewel drinkwater niet de belangrijkste bron is van calcium en magnesium, kunnen aanvullende inname van deze elementen uit drinkwater belangrijk zijn voor de gezondheid. Het gebruik van gedemineraliseerd zacht water bij het koken kan aanzienlijke verliezen veroorzaken van essentiële elementen uit voedsel, terwijl het gebruik van hard water het verlies van deze elementen kan verminderen. Recent onderzoek suggereert dat de inname van zacht water in verband kan worden gebracht met een hoger risico op fracturen, neurodegeneratieve ziekten, vroeggeboorte, en sommige soorten kanker, terwijl de inname van water met een laag magnesiumgehalte in verband wordt gebracht met een hoger risico op motorische neuronale aandoeningen, zwangerschapsstoornissen en sommige soorten kanker. Onderzoekers concludeerden dat consumptie van hard water waarschijnlijk verband houdt met een verminderd risico op hart- en vaatziekten, en dat magnesium de meest waarschijnlijke oorzaak van dat voordeel is.
Slotwoord
De betekenis van een hoge TDS-waarde kan verwarrend zijn als men niet bekend is met wat de TDS-meter eigenlijk meet. Het is cruciaal om te onthouden dat TDS niet direct een maatstaf is voor vervuiling. Een waterfilter op basis van actieve kool kan helpen bij het verwijderen van potentieel schadelijke onopgeloste stoffen, maar laat gezonde, elektriciteit geleidende mineralen intact. Waterkwaliteit meten gaat verder dan alleen het bekijken van TDS-waarden en vereist een holistische benadering om een compleet beeld te krijgen.
Bronnen:
- Wang BB. Research on drinking water purification technologies for household use by reducing total dissolved solids (Tds). PLoS One. 2021;16(9):e0257865.
- Verma KC, Kushwaha AS. Demineralization of drinking water: Is it prudent? Med J Armed Forces India. 2014;70(4):377-379.
