Hoofdpagina » Veelgestelde vragen » Wat te doen tegen het rusteloze benen syndroom?

Wat te doen tegen het rusteloze benen syndroom?

Het rustelozebenensyndroom (RLS), ook wel de ziekte van Willis-Ekbom genoemd, is een neurologische aandoening die elk jaar miljoenen Amerikanen treft. Mensen die aan RLS lijden, hebben vaak pijn, pijnen of een gevoel in de benen wanneer iemand in bed ligt of zit. Bij het rustelozebenensyndroom hebben je benen zin om te bewegen, ook al zijn de rest van je lichaam en geest toe aan slaap. Omdat dit vaker ‘s nachts of tijdens het liggen gebeurt, kan RLS ervoor zorgen dat je moeite hebt om in slaap te vallen of te blijven, wat op zijn beurt de levenskwaliteit kan verminderen.

RLS komt meer voor bij vrouwen dan bij mannen. Het kan op elke leeftijd voorkomen, maar volwassenen worden er vaker door getroffen, volgens de National Institutes of Health. De symptomen van RLS kunnen per persoon verschillen in duur en ernst. Sommige mensen ervaren milde symptomen met tussenpozen, terwijl anderen bij elke episode meer ernstige symptomen kunnen hebben. Wat je pijnniveau ook is, er zijn enkele huismiddeltjes die je kunt proberen om je te helpen je aandoening onder controle te houden.

Hoe wordt de diagnose rusteloze benen syndroom gesteld?
Aangezien er geen specifieke test voor RLS bestaat, wordt de diagnose gesteld door een evaluatie van de arts. De vijf basiscriteria voor de klinische diagnose van de aandoening zijn:

  • Een sterke en vaak overweldigende behoefte of drang om de benen te bewegen, die vaak gepaard gaat met abnormale, onaangename of ongemakkelijke sensaties.
  • De drang om de benen te bewegen begint of wordt erger tijdens rust of inactiviteit.
  • De drang om de benen te bewegen wordt ten minste tijdelijk en geheel of gedeeltelijk opgeheven door bewegingen.
  • De drang om de benen te bewegen begint of verergert ‘s avonds of ‘s nachts.
  • De bovenstaande vier kenmerken zijn niet te wijten aan een andere medische of gedragsmatige aandoening.

Een arts zal zich vooral richten op de beschrijving van de symptomen door de betrokkene, de uitlokkende en verlichtende factoren, en de aan- of afwezigheid van symptomen gedurende de dag. Een neurologisch en lichamelijk onderzoek, plus informatie uit de medische en familieanamnese van de persoon en een lijst van huidige medicatie, kunnen nuttig zijn. Er kan worden gevraagd naar de frequentie, duur en intensiteit van de symptomen; of beweging helpt om de symptomen te verlichten; hoeveel tijd het kost om in slaap te vallen; eventuele pijn in verband met de symptomen; en eventuele neiging tot slaappatronen overdag en slaperigheid, verstoring van de slaap, of functioneren overdag. Laboratoriumonderzoek kan andere aandoeningen uitsluiten, zoals nierfalen, bloedarmoede door ijzertekort (een andere aandoening die verband houdt met ijzertekort), of zwangerschap, die de symptomen van RLS kunnen veroorzaken. Bloedonderzoek kan ijzertekorten en andere medische aandoeningen in verband met RLS opsporen. In sommige gevallen kan slaaponderzoek zoals polysomnografie (een test waarbij de hersengolven, hartslag, ademhaling en beenbewegingen van het individu gedurende een hele nacht worden geregistreerd) de aanwezigheid van andere oorzaken van slaapverstoring (bv. slaapapneu) vaststellen, wat van invloed kan zijn op het beheer van de aandoening.

De diagnose RLS bij kinderen kan bijzonder moeilijk zijn, omdat het voor kinderen moeilijk kan zijn om te beschrijven wat ze ervaren, wanneer en hoe vaak de symptomen optreden, en hoe lang de symptomen duren. Pediatrische RLS kan soms verkeerd gediagnosticeerd worden als “groeipijnen” of aandachtstekortstoornis.

Wat zijn veel voorkomende tekenen en symptomen van rusteloze benen?
Mensen met RLS voelen een onweerstaanbare drang om te bewegen, die gepaard gaat met ongemakkelijke sensaties in hun onderste ledematen die anders zijn dan de normale sensaties die mensen zonder de aandoening ervaren. De sensaties in hun benen zijn vaak moeilijk te omschrijven, maar kunnen worden omschreven als pijnlijk bonzend, trekkend, jeukend, kruipend, of kruipend. Deze sensaties komen minder vaak voor in de armen, en zelden op de borst of in het hoofd. Hoewel de sensaties slechts aan één kant van het lichaam kunnen optreden, komen ze meestal aan beide kanten voor. Ze kunnen ook afwisselend aan beide kanten optreden. De sensaties variëren in ernst van ongemakkelijk tot irriterend tot pijnlijk.

Omdat het bewegen van de benen (of andere aangedane lichaamsdelen) het ongemak verlicht, houden mensen met RLS vaak hun benen in beweging om de sensaties te minimaliseren of te voorkomen. Ze kunnen over de vloer lopen, voortdurend hun benen bewegen terwijl ze zitten, en in bed heen en weer bewegen.

Een klassiek kenmerk van RLS is dat de symptomen ‘s nachts erger zijn met een duidelijke symptoomvrije periode in de vroege ochtend, waardoor een meer verkwikkende slaap op dat moment mogelijk is. Sommige mensen met RLS hebben moeite in slaap te vallen en in slaap te blijven. Zij kunnen ook een verergering van de symptomen vaststellen als hun slaap verder wordt verminderd door gebeurtenissen of activiteiten.

RLS-symptomen kunnen variëren van dag tot dag, in ernst en frequentie, en van persoon tot persoon. In matig ernstige gevallen treden de symptomen slechts een- of tweemaal per week op, maar leiden ze vaak tot een aanzienlijke vertraging van het inslapen, met enige verstoring van het functioneren overdag tot gevolg. In ernstige gevallen van RLS treden de symptomen meer dan twee keer per week op en leiden ze tot een moeizame onderbreking van de slaap en een belemmering van het functioneren overdag.

Mensen met RLS kunnen soms remissies ervaren – spontane verbetering over een periode van weken of maanden voordat de symptomen weer terugkomen – meestal in de vroege stadia van de aandoening. In het algemeen worden de symptomen na verloop van tijd echter ernstiger.

Mensen die zowel RLS als een geassocieerde medische aandoening hebben, hebben de neiging om snel ernstiger symptomen te ontwikkelen. In tegenstelling hiermee, vertonen mensen met RLS die niet gerelateerd is aan een andere aandoening een zeer langzame progressie van de aandoening, vooral als ze op jonge leeftijd beginnen; vele jaren kunnen voorbijgaan voordat de symptomen regelmatig optreden.

Wat veroorzaakt het rusteloze benen syndroom?
In de meeste gevallen is de oorzaak van RLS onbekend (primaire RLS genoemd). RLS heeft echter een genetische component en komt voor in families waar het begin van de symptomen voor de leeftijd van 40 jaar ligt. Specifieke genvarianten zijn in verband gebracht met RLS. Er zijn aanwijzingen dat een laag ijzergehalte in de hersenen ook verantwoordelijk kan zijn voor RLS.

Er zijn ook aanzienlijke aanwijzingen dat RLS verband houdt met een disfunctie in een van de delen van de hersenen die de beweging regelen (de basale ganglia genoemd) en die de chemische stof dopamine in de hersenen gebruiken. Dopamine is nodig om soepele, doelgerichte spieractiviteit en beweging te produceren. Verstoring van deze routes resulteert vaak in onwillekeurige bewegingen. Personen met de ziekte van Parkinson, een andere aandoening van de dopaminepaden in de basale ganglia, hebben een verhoogde kans om RLS te ontwikkelen.

RLS lijkt ook verband te houden met of gepaard te gaan met de volgende factoren of onderliggende aandoeningen:

  • nierziekte in het eindstadium en hemodialyse
  • ijzertekort
  • bepaalde geneesmiddelen die de RLS-symptomen kunnen verergeren, zoals geneesmiddelen tegen misselijkheid (bv. prochlorperazine of metoclopramide), antipsychotica (bv. haloperidol of fenothiazinederivaten), antidepressiva die serotonine verhogen (bv. fluoxetine of sertraline), en sommige geneesmiddelen tegen verkoudheid en allergie die oudere antihistaminica bevatten (bv. difenhydramine)
  • gebruik van alcohol, nicotine en cafeïne
  • zwangerschap, vooral in het laatste trimester; in de meeste gevallen verdwijnen de symptomen binnen 4 weken na de bevalling
  • neuropathie (zenuwbeschadiging).

Slaaptekort en andere slaapstoornissen zoals slaapapneu kunnen bij sommige mensen ook de symptomen verergeren of opwekken. Het verminderen of volledig wegnemen van deze factoren kan de symptomen verlichten.

Veranderingen in levensstijl
Het is niet duidelijk wat de oorzaak van RLS is, maar onderzoekers weten wel dat er een verband is tussen je levensstijl en hoe vaak je symptomen optreden. Er zijn enkele veranderingen in je levensstijl die je kunt aanbrengen om je symptomen te verlichten.

Dieet
Een gezonde voeding kan een goede slaap bevorderen. Beperk de hoeveelheid alcohol en cafeïne die je gebruikt en vermijd deze voor het slapengaan. Je kunt ook voedingsmiddelen vermijden waarvan je weet dat ze je ‘s nachts wakker kunnen houden.

Roken
Roken kan het lichaam nerveus maken en kan invloed hebben op de slaap. Probeer te minderen met roken of helemaal te stoppen.

Geneesmiddelen
Soms kunnen medicijnen die je voor andere aandoeningen neemt, ervoor zorgen dat je spieren zich moeilijk kunnen ontspannen of slapeloosheid veroorzaken. Bespreek met je arts welke medicijnen je gebruikt en kijk of deze bijdragen aan je aandoening.

Pijn verminderen
De symptomen van RLS kunnen variëren van irritant tot zeer pijnlijk. Probeer afwisselend warme en koude kompressen op je benen te leggen om de pijn te verminderen. Je kunt ook een warm bad nemen, of je spieren masseren om ze te laten ontspannen. Restless Legs Syndrome Foundation, melden mensen met RLS die sporten een vermindering van de symptomen van ongeveer 40 procent. De oefening hoeft niet intensief te zijn, en je hoeft je niet uit te putten. Wandelen, joggen, of een andere vorm van fitness zal je benen helpen en je kansen om te slapen verbeteren. Yoga in het bijzonder heeft aangetoond voordelen te hebben voor mensen met rusteloze benen syndroom. Volgens onderzoek gepubliceerd in het Journal of Alternative and Complementary Medicine, ervoeren vrouwen met RLS die yoga beoefenden minder ernstige symptomen en minder stress. Ze rapporteerden betere stemmingen en slaapgewoonten.

Slaaphygiëne
RLS kan je beletten om in slaap te vallen, dus is het belangrijk dat je zoveel mogelijk doet om alle andere problemen die je kunnen beletten om een goede nachtrust te hebben, te elimineren. Ga elke avond op hetzelfde tijdstip naar bed om de slaap te bevorderen. Het hebben van een vaste bedtijdroutine helpt je in slaap te vallen. Als je moeite hebt om erachter te komen wat je helpt om te slapen, probeer dan een slaapdagboek bij te houden om te zien wat werkt en wat niet werkt.

Stress verminderen
Stress speelt vaak een rol bij het verergeren van RLS, dus alle behandelingen die stress helpen verminderen, kunnen je symptomen helpen verlichten. Ontspanningstechnieken, zoals ademhaling en meditatie, kunnen helpen je stressniveau te verlagen.

Supplementen
Hoewel er nog steeds meer onderzoek moet worden gedaan naar supplementen voor rustelozebenensyndroom, hebben sommige studies veelbelovend aangetoond. Eén studie vond een verband tussen vitamine D-tekort en RLS. Wanneer supplementen werden gegeven aan de deelnemers van de studie, verbeterden de symptomen van rusteloze benen. RLS wordt ook in verband gebracht met een laag ijzergehalte of een laag vitamine C en E gehalte.

Raadpleeg je arts
Er zijn veel thuistherapieën en veranderingen in levensstijl die je kunt aanbrengen om je te helpen om te gaan met RLS. Zorg ervoor dat je nauw samenwerkt met je arts voordat je supplementen neemt of veranderingen aanbrengt.

Symptomen van rusteloze benen syndroom
Het belangrijkste symptoom van het rustelozebenensyndroom is een overweldigende drang om je benen te bewegen. Het kan ook een onaangenaam kruipend of kruipend gevoel geven in de voeten, kuiten en dijen. Het gevoel is vaak ‘s avonds of ‘s nachts erger. Soms zijn ook de armen aangedaan. Het rustelozebenensyndroom gaat ook gepaard met onwillekeurige schokken in de benen en armen, bekend als periodic limb movements in sleep (PLMS). Sommige mensen hebben de symptomen van het rustelozebenensyndroom af en toe, terwijl anderen ze elke dag hebben. De symptomen kunnen variëren van mild tot ernstig. In ernstige gevallen kan het rustelozebenensyndroom zeer verontrustend zijn en iemands dagelijkse activiteiten verstoren.

Wat veroorzaakt rusteloze benen syndroom?
In de meeste gevallen is er geen duidelijke oorzaak van rusteloze benen syndroom. Dit staat bekend als idiopathisch of primair rusteloze benen syndroom, en het kan voorkomen in families. Sommige neurologen (specialisten in het behandelen van aandoeningen die het zenuwstelsel aantasten) denken dat de symptomen van het rustelozebenensyndroom te maken kunnen hebben met de manier waarop het lichaam omgaat met een chemische stof die dopamine wordt genoemd. Dopamine is betrokken bij de controle van spierbewegingen en kan verantwoordelijk zijn voor de onwillekeurige beenbewegingen die gepaard gaan met het rusteloze benen syndroom. In sommige gevallen wordt het rustelozebenensyndroom veroorzaakt door een onderliggende gezondheidstoestand, zoals bloedarmoede door ijzertekort of nierfalen. Dit staat bekend als secundair rusteloze benen syndroom. Er is ook een verband tussen het rusteloze benen syndroom en zwangerschap. Ongeveer 1 op de 5 zwangere vrouwen krijgt klachten in de laatste 3 maanden van hun zwangerschap, hoewel niet precies duidelijk is waarom dit zo is. In dergelijke gevallen verdwijnt het rustelozebenensyndroom meestal na de bevalling van de vrouw.

Behandeling van milde rusteloze benen syndroom
Bij milde gevallen van rusteloze benen syndroom kunnen soms een paar veranderingen in levensstijl de klachten helpen grotendeels verminderen. Deze omvatten:

  • het aannemen van goede slaapgewoonten (bijvoorbeeld het volgen van een regelmatig bedtijdritueel, het slapen van regelmatige uren, en het vermijden van alcohol en cafeïne laat op de avond)
  • stoppen met roken als je rookt
  • overdag regelmatig bewegen

Als je symptomen ernstiger zijn, hebt je misschien medicijnen nodig om het dopamine- en ijzergehalte in je lichaam te reguleren. Als het rustelozebenensyndroom wordt veroorzaakt door bloedarmoede door ijzertekort, zijn ijzersupplementen misschien het enige dat nodig is om de symptomen te behandelen.

Hoe wordt het rusteloze benen syndroom behandeld?
RLS kan worden behandeld, met zorg gericht op het verlichten van de symptomen. Het bewegen van de aangedane ledematen kan tijdelijk verlichting geven. Soms kunnen RLS-symptomen onder controle worden gehouden door het vinden en behandelen van een geassocieerde medische aandoening, zoals perifere neuropathie, diabetes, of bloedarmoede door ijzertekort.

IJzersupplementen of medicatie zijn meestal nuttig, maar geen enkel medicijn kan RLS bij iedereen effectief onder controle houden. Proeven met verschillende medicijnen kunnen nodig zijn. Bovendien kunnen regelmatig ingenomen medicijnen na verloop van tijd hun effect verliezen of de aandoening zelfs verergeren, waardoor het nodig wordt om van medicatie te veranderen.

Veranderingen in levensstijl: Bepaalde veranderingen in levensstijl en activiteiten kunnen enige verlichting geven bij personen met milde tot matige symptomen van RLS. Deze stappen omvatten het vermijden of verminderen van het gebruik van alcohol en tabak, het veranderen of handhaven van een regelmatig slaappatroon, een programma van gematigde lichaamsbeweging, en het masseren van de benen, het nemen van een warm bad, of het gebruik van een verwarmingskussen of een ijspack. Er zijn nieuwe medische hulpmiddelen die door de U.S. Food & Drug Administration (FDA) zijn goedgekeurd, waaronder een voetpakking die druk onder de voet uitoefent en een andere die een kussen is dat de achterkant van de benen trilt. Lichte symptomen kunnen ook worden verlicht door aerobe en matig-intensieve strekoefeningen voor de benen.

IJzer: Voor mensen met een laag of laag-normaal ferritine- en transferrine-verzadigingsgehalte in het bloed wordt als eerste behandeling een proef met ijzersupplementen aanbevolen. IJzersupplementen zijn zonder recept verkrijgbaar. Een veel voorkomende bijwerking is maagklachten, die kunnen verbeteren bij gebruik van een ander type ijzersupplement. Omdat ijzer niet goed door de darmen in het lichaam wordt opgenomen, kan het constipatie veroorzaken, die kan worden behandeld met een ontlastingverwijderaar zoals polyethyleenglycol. Bij sommige mensen leidt ijzersupplementatie niet tot een verbetering van het ijzergehalte. Bij anderen kan het nodig zijn ijzer via een infuus toe te dienen om het ijzergehalte te verhogen en de symptomen te verlichten.

Anti-epileptica: anti-epilepsie medicijnen zijn de eerstelijns medicijnen aan het worden voor mensen met RLS. De FDA heeft gabapentin enacarbil goedgekeurd voor de behandeling van matige tot ernstige RLS, Dit medicijn lijkt even effectief te zijn als een dopaminerge behandeling (hieronder besproken) en, tenminste tot op heden, zijn er geen meldingen van problemen met een progressieve verergering van de symptomen als gevolg van medicatie (augmentatie genoemd). Andere medicijnen kunnen “off-label” worden voorgeschreven om sommige van de symptomen van de stoornis te verlichten.

Andere anti-epileptica zoals de standaard vorm van gabapentine en pregabaline kunnen zintuiglijke stoornissen zoals kruipen en kruipen en zenuwpijn verminderen. Duizeligheid, vermoeidheid en slaperigheid behoren tot de mogelijke bijwerkingen. Recente studies hebben aangetoond dat pregabaline even effectief is voor de behandeling van RLS als het dopaminerge geneesmiddel pramipexole, wat suggereert dat deze klasse van geneesmiddelen gelijkwaardige voordelen biedt.

Dopaminerge middelen: Deze geneesmiddelen, die het dopamine-effect verhogen, worden voornamelijk gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Parkinson. Er is aangetoond dat ze de symptomen van RLS verminderen wanneer ze ‘s nachts worden ingenomen. De FDA heeft ropinirole, pramipexole, en rotigotine goedgekeurd voor de behandeling van matige tot ernstige RLS. Deze medicijnen worden over het algemeen goed verdragen, maar kunnen misselijkheid, duizeligheid of andere kortdurende bijwerkingen veroorzaken. Levodopa plus carbidopa kan effectief zijn bij intermitterend gebruik, maar niet dagelijks.

Hoewel dopamine-gerelateerde medicijnen effectief zijn bij het beheersen van RLS-symptomen, kan langdurig gebruik bij veel mensen leiden tot verergering van de symptomen. Bij chronisch gebruik kan iemand de symptomen vroeger op de avond of zelfs vroeger gaan ervaren, totdat de symptomen de klok rond aanwezig zijn. Na verloop van tijd kan de aanvankelijke dosis voor de avond of het slapen gaan minder effectief worden, worden de symptomen ‘s nachts intenser en kunnen de symptomen de armen of de romp gaan aantasten. Gelukkig kan deze schijnbare progressie worden omgekeerd door de persoon van alle dopamine-medicijnen af te halen.

Een andere belangrijke bijwerking van dopamine-medicijnen die bij sommige mensen optreedt, is de ontwikkeling van impulsief of obsessief gedrag, zoals obsessief gokken of winkelen. Mochten deze zich voordoen, dan kunnen deze gedragingen worden verbeterd of ongedaan gemaakt door de medicatie te stoppen.

Opioïden: Medicijnen zoals methadon, codeïne, hydrocodon of oxycodon worden soms voorgeschreven om mensen met ernstigere symptomen van RLS te behandelen die niet goed reageerden op andere medicijnen. Bijwerkingen zijn onder andere constipatie, duizeligheid, misselijkheid, verergering van slaapapneu, en het risico op verslaving; zeer lage doseringen zijn echter vaak effectief in het controleren van de symptomen van RLS.

Benzodiazepinen: Deze medicijnen kunnen mensen helpen om rustiger te slapen. Maar zelfs als ze alleen voor het slapen gaan worden ingenomen, kunnen ze soms slaperigheid overdag veroorzaken, de energie verminderen en de concentratie beïnvloeden. Benzodiazepinen zoals clonazepam en lorazepam worden over het algemeen voorgeschreven om angst, spierspasmen en slapeloosheid te behandelen. Omdat deze geneesmiddelen in sommige gevallen ook slaapapneu kunnen veroorzaken of verergeren, mogen ze niet worden gebruikt bij mensen met deze aandoening. Dit zijn medicijnen in de laatste lijn, vanwege hun bijwerkingen.

Wie wordt getroffen door rusteloze benen syndroom?
Rusteloze benen syndroom is een veel voorkomende aandoening die iedereen kan treffen op elk moment in hun leven. Maar vrouwen hebben twee keer zoveel kans om het rusteloze benen syndroom te ontwikkelen als mannen. Het komt ook vaker voor op middelbare leeftijd, hoewel de symptomen zich op elke leeftijd kunnen ontwikkelen, inclusief de kindertijd.

Dieet bij het Rusteloze Benen Syndroom
Hoewel er geen pasklaar dieet is om rusteloze benen syndroom te genezen, kan het volgen van een gezond dieet in sommige gevallen helpen om symptomen te verminderen. Als je last hebt van het rusteloze benen syndroom, houd dan het volgende in goed in de gaten:

  • Neem een verscheidenheid aan vers fruit en groenten in je dieet met de nadruk op donkere bladgroenten.
  • Eet een verscheidenheid aan ijzerrijke voedingsmiddelen zoals mager vlees.
  • Zaden, noten en peulvruchten in je dieet op te nemen.
  • Vermijd bewerkte voedingsmiddelen, suiker en gefrituurd voedsel, die je kunnen doen aankomen.

Vitamine D3 en ijzer: Deze specifieke vorm van vitamine D komt voor in dierlijke eiwitbronnen. IJzer en vitamine D3 werken samen om de productie van rode bloedcellen en andere lichaamsfuncties te verbeteren. Een gebrek aan deze en andere voedingsstoffen wordt in verband gebracht met krampen in de benen en kan bijdragen aan het rustelozebenensyndroom. Je kunt ijzer en andere soorten vitamine D halen uit bladgroenten zoals spinazie en sommige vissoorten.

Kalium: Dit is een van de belangrijkste voedingsstoffen voor rusteloze benen syndroom. Het helpt je lichaam met spier- en zenuwfuncties. Kalium helpt je lichaam ook bij het verwerken van eiwitten en koolhydraten voor een efficiënter gebruik. Het kan je bloeddruk verlagen en je risico op hartaandoeningen of beroertes verkleinen. Het eten van meer groenten en fruit (denk aan bladgroenten en bananen bijvoorbeeld) kunnen je kaliumgehalte verhogen, wat verlichtend kan werken bij het rusteloze benen syndroom.

Andere supplementen
Bij rusteloze benen wordt vaak magnesium voorgeschreven. Volgens recent onderzoek is het niet duidelijk of magnesium helpt om RLS te verlichten. Voor valeriaan zijn er gemengde uitkomsten volgens onderzoekers, met een gunstig effect op slapeloosheid bij vrouwen in de menopauze, maar geen duidelijk voordeel bij vrouwen met RLS. Al met al is er op dit moment nog een gebrek aan bewijs om de definitieve werkzaamheid van valeriaan aan te tonen.

Vooruitzicht
RLS is over het algemeen een levenslange aandoening waarvoor geen genezing bestaat. De huidige therapieën kunnen de aandoening echter onder controle houden, de symptomen tot een minimum beperken en de periodes van rustgevende slaap doen toenemen. Symptomen kunnen geleidelijk verergeren met de leeftijd, hoewel de afname iets sneller kan zijn voor personen die ook lijden aan een geassocieerde medische aandoening. Een diagnose van RLS duidt niet op het begin van een andere neurologische aandoening, zoals de ziekte van Parkinson. Bovendien hebben sommige mensen remissies – perioden waarin de symptomen verminderen of verdwijnen voor dagen, weken, maanden of jaren – hoewel de symptomen vaak uiteindelijk weer terugkomen. Als de RLS-symptomen mild zijn, overdag geen noemenswaardig ongemak veroorzaken of geen invloed hebben op iemands vermogen om in slaap te vallen, hoeft de aandoening niet te worden behandeld. De symptomen van het rusteloze benen syndroom kunnen verdwijnen als het mogelijk is om een onderliggende oorzaak aan te pakken. Maar als de oorzaak onbekend is, kunnen de symptomen met de tijd verergeren en het leven van de persoon ernstig beïnvloeden. Rusteloze benen syndroom is niet levensbedreigend, maar ernstige gevallen kunnen de slaap verstoren (waardoor slapeloosheid) en leiden tot angst en depressie.

Bronnen:

Download nu tijdelijk gratis ons E-book Afvallen

Download nu tijdelijk gratis ons E-book Afvallen

Word lid van onze nieuwsbrief en ontvang gratis meer dan 100 wetenschappelijke tips om af te vallen!

Gelukt! Ga naar je inbox om het E-book te bekijken.