Volgens onderzoekers hebben veel niet-gediagnostiseerde mensen met coeliakie een nutriëntentekort als enige aanwijzing van deze aandoening.
Het recent gepubliceerde onderzoek is uitgevoerd door professor Joseph Murray aan de Mayo Clinic in Rochester (Minnesota).
Iemand met coeliakie heeft een intolerantie voor gluten. Gluten zijn eiwitten die voorkomen in tarwe, gerst, rogge, spelt en kamut. Artsen kijken meestal naar typische coeliakieklachten als gewichtsverlies, diarree of aanhoudende buikpijn. Hoewel dit volgens de onderzoekers symptomen zijn die bij sommige patiënten kunnen optreden, is het echte kenmerk van coeliakie het hebben van lage niveaus van vitamines en andere nutriënten.
Veel mensen met coeliakie blijken niet de standaardsymptomen te hebben. Sommige mensen met deze intolerantie voor gluten zijn juist erg dik. Hun lichaam kan wel macronutriënten zoals vetten, eiwitten en koolhydraten opnemen, maar geen micronutriënten. Hierdoor komen er wel veel calorieën binnen, maar geen vitamines en mineralen.
Artsen zouden beter moeten kijken naar de nutriëntenstatus van hun patiënten. Met name ijzer, vitamine D en zink zijn volgens onderzoeker Murray belangrijk om in de gaten te houden. Omdat veel artsen hun patiënten niet regelmatig onderzoeken, zullen we dus moeten letten op symptomen die tekorten aan bovengenoemde ingrediënten met zich meebrengen. Bij een tekort aan ijzer speelt op termijn meestal vermoeidheid.
IJzertekort blijkt vaak coeliakie
Veel mensen met coeliakie zijn vermoeid. Zij hebben geen energie voor normale dagelijkse activiteiten en al helemaal niet voor sport. Hier zou een ijzertekort aan ten grondslag kunnen liggen, dat ontstaat doordat er sprake is van coeliakie. Deze mensen hebben vaak geen diarree of buikpijn. Wel een ijzertekort, doordat de darmwand beschadigd raakt door coeliakie, waardoor de opname van micronutriënten verhinderd wordt. Artsen proberen een ijzertekort vaak te herstellen door de patiënt ijzertabletten voor te schrijven, maar deze doen weinig omdat ze het onderliggende probleem niet aanpakken: een ontstoken darmwand.
Bloedonderzoek vaak niet betrouwbaar
Vaak doen artsen een bloedtest om coeliakie vast te stellen. Pas als dan blijkt dat er coeliakie zou kunnen spelen, worden de patiënten doorverwezen naar een maag-darmspecialist om lokaal via een hapje uit de darm (biopt) te kijken of de darmwand daadwerkelijk beschadigd is. Bloedtesten zijn echter geen waterdichte manier om coeliakie vast te stellen. Veel mensen vermoeden al iets en eten daardoor deels glutenvrij. De uitkomst van het bloedonderzoek kan hierdoor afwijken.
Maurray en zijn collega’s hebben 309 pas gediagnosticeerde volwassenen met coeliakie onderzocht tussen 2000 – 2014. De onderzoekers hebben deze gegevens vergeleken met de gegevens van gezonde mensen. Het bleek dat 59,4% van de mensen met coeliakie een zinktekort had, terwijl dat bij de controlegroep 33,2% was; een tekort aan koper kwam voor bij 6,4% versus 2,1% en foliumzuur 3,6% versus 0,3%. Ook bij vitamine B12 bleken grote verschillen, bij 5,3% van de coeliakiepatiënten werd een B12 tekort vastgesteld versus 1,8% in de gezonde populatie.
Een ijzertekort kwam bij 30,8% van de mensen met coeliakie voor, terwijl gewichtsverlies bij 25,2% van de patiënten voor bleek te komen.
Helaas doen veel artsen aan symptoombestrijding, zonder naar de onderliggende oorzaken te kijken. Tekorten aan nutriënten zijn ook onder de normale populatie veelvoorkomend, maar bij mensen met coeliakie speelt dit probleem in veel grotere mate.
De onderzoekers hopen dat artsen nu niet alleen naar fysieke symptomen kijken, maar ook de nutriëntstatus in het bloed meenemen in hun zoektocht naar de oorzaak van de klachten bij hun patiënt. Door rekening te houden met de micronutriëntenstatus in het bloed, kunnen heel veel mensen schade aan hun darmen voorkomen. (bron)
