Deze week postte De Consumentenbond op hun Facebookpagina de vraag of E-nummers nu wel of niet veilig zijn. Dat leverde heel wat reacties op. Volgens sommigen zijn E-nummers zonder twijfel schadelijk, terwijl ze volgens anderen geen kwaad kunnen. Er was ook nog een groep (waar ik toe behoor) die zegt dat sommige E-nummers wel slecht zijn en andere weer niet.
Maar één reactie was een afbeelding. Een afbeelding die elke keer van stal gehaald wordt in de discussie rondom E-nummers. Het zou namelijk alle E-nummers veilig verklaren. Zo simpel zit het niet.
Allereerst hier de plaatjes die van stal worden gehaald:
De bovenstaande plaatjes zijn afkomstig van de blog van de Australische scheikundeleraar James Kennedy. Zeker de moeite waard om daar eens een kijkje te nemen.
Nu zou je zeggen dat E-nummers volledig veilig zijn, want ze komen in de natuur ook voor. Toch denk ik daar anders over:
- We kunnen E-nummers in twee groepen verdelen: natuurlijke en synthetische. De meeste mensen zullen het wel met mij eens zijn dat je de synthetische E-nummers maar beter kunt vermijden (daarover later meer). Maar de natuurlijke E-nummers zijn niet per definitie veilig: ze zijn uit hun natuurlijke matrix gehaald. Deze matrix omvat duizenden stoffen, die de scheikundeleraar nog niet heeft benoemd, omdat we de stoffen simpelweg nog niet kennen.
- Natuurlijke voedingsmiddelen (uit de natuur) gedragen zich in totaliteit heel anders dan geconcentreerde delen daarvan. Daarom zijn natuurlijke voedingsmiddelen beter dan geïsoleerde stoffen. Een goed voorbeeld is suiker: de consumptie van witte tafelsuiker heeft een heel ander effect op het lichaam dan het eten van fruit waar ook wat suiker in zit. Dit komt doordat het suiker in fruit vergezeld gaat van vitamines en mineralen. Geraffineerde suiker heeft dat niet. Om suiker te verwerken heeft het lichaam toch vitamines en mineralen nodig, die het vervolgens uit het lichaam rooft.
- Een E-nummer mag dan veilig zijn, het is onbekend wat eventuele kruisreacties van deze E-nummers in het lichaam kunnen doen. Voorlopig krijgt 1 op de 2 mensen kanker en de artsen tasten nog volledig in het duister.
- Veel natuurlijke E-nummers worden naderhand toch synthetisch nagemaakt, om de kosten te drukken. Een synthetische stof, die moleculair exact identiek is aan de natuurlijke moleculen kan toch desastreuze gevolgen hebben. Een simpel voorbeeld: de antioxidant astaxanthine uit garnalen heeft vele gezonde eigenschappen, maar de synthetische op basis van aardolie is bewezen inferieur! Hetzelfde geldt voor vitamine E: de natuurlijke heeft een gunstige werking, terwijl de synthetische gewoon hartstikke schadelijk is voor de gezondheid!
- Het uitschrijven en splitsen van natuurlijke stoffen als scheikundige namen, wil niet zeggen dat de synthetische varianten in onze voedingsmiddelen opeens geen kwaad kunnen! De scheikundige bewijst er dus niks mee, al zien sommigen het als een vrijbrief om ongelimiteerd bewerkte producten te consumeren.
- Het gebruik van E-nummers toont over het algemeen aan dat een product zwaar is bewerkt. Dit houdt meestal in dat het om geraffineerde producten gaat waarbij het niet meer om het volledig natuurlijke voedingsmiddel gaat, maar om isolaten. Deze isolaten worden bij elkaar gevoegd tot een mengeling die in de natuur niet als zodanig voor zou komen. Dit onnatuurlijke voedingsmiddel geeft in het lichaam een heel andere reactie dan het natuurlijke gehad zou hebben. Meestal verandert het effect dan van gezond product naar ongezond.
- De levensmiddelenindustrie is één van de grootste en machtigste, samen met de medicijnindustrie. Er staan miljarden op het spel. Via tienduizenden lobbyisten worden de autoriteiten verleid om de wet naar de hand te zetten van de levensmiddelenindustrie. Zo is de zoetstof sucralose geheel veilig volgens de overheid, terwijl er ook genoeg bewijs voorhanden is dat het tegendeel bewijst. Bedrijven zijn niet geïnteresseerd in het optimaliseren van onze gezondheid, maar wel in het verdienen van kolossale hoeveelheden geld.
- Vaak wordt gezegd dat stevia ook een E-nummer heeft, namelijk E-960. Maar de waarheid is dat E-960 helemaal geen stevia is, het is namelijk een concentraat dat we rebaudioside A noemen. Hoe komt het dat deze vorm een bittere nasmaak heeft, terwijl de natuurlijke groene stevia dropachtig is? Het is geraffineerd en daarom ontbreekt de natuurlijk matrix, iets dat goed is te proeven.
‘Als je grootmoeder iets niet herkent als voedsel dan is het dat waarschijnlijk ook niet’. – Michael Pollan
