Het wetenschappelijk onderbouwde tijdschrift Medisch Dossier meldt dat nieuw onderzoek aan het licht bracht dat veelgebruikte pijnstillers van de klasse NSAID, zoals aspirine, ibuprofen, naproxen en diclofenac, bijwerkingen kunnen geven in het maagdarmkanaal. Steeds meer onderzoek wijst uit dat de medicijnen de samenstelling van de darmbacteriën negatief beïnvloeden en een lekkende darm kunnen veroorzaken. De middelen worden onder andere ingezet bij artrose, nek- en rugklachten, menstruatiepijn, hoofdpijn en koorts. Gebruik is echter niet zonder risico. Bijwerkingen zijn onder andere bloedingen in het maagdarmkanaal en ernstige cardiovasculaire verstoringen zoals een hoge bloeddruk, hartkloppingen en hartfalen. Minder bekend is dat NSAID’s de samenstelling van de darmflora negatief kunnen beïnvloeden en dat de veroorzaakte onbalans bijdraagt aan bijwerkingen in het maagdarmkanaal. Onderzoek laat zien dat de verschillende NSAID’s verschillende typerende veranderingen in de darmflora veroorzaken. De onbalans in de darmflora treedt op na zowel kort- als langdurig gebruik van de medicijnen. Veel van de veranderingen leiden tot een overgroei aan ongunstige bacteriën. Tegelijkertijd maken NSAID’s de darm extra doorlaatbaar. Hierdoor lekken de ongunstige bacteriën door de darmwand en die kunnen zo een ontsteking veroorzaken. Wetenschappers bekijken nu hoe dit voorkomen kan worden, vermoedelijk ligt het antwoord bij het inzetten van probiotica.
De originele samenvatting
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) verlichten pijn, ontsteking en koorts door de activiteit van cyclo-oxygenase-isozymes (COX-1 en COX-2) te remmen. Ondanks hun klinische werkzaamheid kunnen NSAID’s gastro-intestinale (GI) en cardiovasculaire (CV) complicaties veroorzaken. Bovendien wordt het gebruik van NSAIDs gekenmerkt door een opmerkelijke individuele variabiliteit in de mate van COX isozyme inhibitie, therapeutische werkzaamheid, en incidentie van bijwerkingen. De interactie tussen de darmmicrobiota en de gastheer heeft zich ontpopt als een belangrijke speler in de modulatie van gastheerfysiologie, darmmicrobiota-gerelateerde aandoeningen, en metabolisme van xenobiotica. Dynamische interacties tussen gastheer en darmmicrobiota beïnvloeden de NSAID dispositie, therapeutische werkzaamheid en toxiciteit. De darmmicrobiota kan rechtstreeks chemische modificaties van het NSAID veroorzaken of kan onrechtstreeks de absorptie of het metabolisme beïnvloeden door metabole enzymen of processen in de gastheer te reguleren, wat gevolgen kan hebben voor de farmacokinetische en farmacodynamische eigenschappen van het geneesmiddel. NSAID’s zelf kunnen rechtstreeks van invloed zijn op de samenstelling en functie van de darmmicrobiota of indirect de fysiologische eigenschappen of functies van de gastheer veranderen, hetgeen op zijn beurt kan leiden tot dysbiose. Het complexe samenspel tussen gastheer-darm microbiota en medicatie kan dus bijdragen tot de variabiliteit in NSAID respons en uiteindelijk het resultaat van NSAID therapie beïnvloeden. Hier bespreken we de wisselwerking tussen de gastheer-darm microbiota en NSAID en de gevolgen voor zowel de werkzaamheid als de toxiciteit van het geneesmiddel, voornamelijk in het maagdarmkanaal. Bovendien belichten we de vooruitgang naar microbiota-gebaseerde interventie om NSAID-geïnduceerde enteropathie te verminderen.
De conclusie van het onderzoek
Het toenemende inzicht in het raakvlak tussen NSAID en darmmicrobiota zou nieuwe inzichten kunnen opleveren voor de ontdekking en ontwikkeling van nieuwe anti-inflammatoire geneesmiddelen. Bovendien zou deze kennis kunnen worden gebruikt als een op precisiegeneeskunde gebaseerde benadering om de doeltreffendheid van NSAID’s te verhogen en NSAID-gerelateerde toxiciteiten te voorkomen (bron).
