De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid jodium is voor een volwassene vastgesteld op 150 µg/microgram. De maximum hoeveelheid is 600 µg/microgram. Jodium is een sporenelement wat betrokken is bij een goede werking van de schildklier. Tekorten hebben dan ook invloed op de mate waarin dit vlindervormige orgaan haar werk kan doen. Dit kan zich uiten in struma/krop (een vergrote schildklier), bij ernstige tekorten. Ook een groeiachterstand en verminderde mentale prestaties kunnen wijzen op een tekort aan jodium. Jodium zit vooral in producten uit de zee zoals vis en zeewier. Op deze pagina lichten we de zeewieren uit. Let op: door zeewieren te verhitten of te koken verdwijnt een groot deel van het jodiumgehalte. Bij koken zelfs tot 99%. Hier kan je meer lezen over de top 12 voedingsmiddelen waar jodium van nature in aanwezig is. Ben je benieuwd naar de andere gezondheidsvoordelen van zeewieren? Klik dan hier.
De top 10 voedingsmiddelen met jodium in zeewier zijn:
1. Kombu – 266000 mcg per 100 gram = 177333% van de ADH
Van alle zeewieren is kombu het rijkst aan jodium. Aan te raden is om dit zeewier niet elke dag te eten in verband met de kans op een overdosis jodium. Kombu heeft een krachtige umamismaak door het aanwezige glutamaat. Kan daarom uitstekend als smaakmaker in soepen gebruikt worden.
2. Knotswier – 18200 mcg per 100 gram = 12133% van de ADH
Knotswier is een bruinwier en komt voor in de Noordzee en aan de Atlantische kusten. De stengels hebben kleine blaasjes met slijmerige inhoud. Knotswier is in gedroogde vorm een goede smaakmaker.
3. Zeespaghetti – 10700 mcg per 100 gram = 7133% van de ADH
Dit zeewier noemen we ook wel een riemwier, en het heet eigenlijk Himanthalia elongata. Het valt onder de bruinwieren. Zeespaghetti lijkt door zijn lange slanke vorm op spaghetti. De smaak is ziltig. Het moet wel zeker 20 minuten gekookt worden om het jodium op een gezond niveau te krijgen. Anders is het jodiumgehalte veel te hoog. Dit zeewier doet het ook goed met enkele sliertjes in een salade. Het groeit niet in Nederland, maar wel aan de kust van Normandië, Bretagne of Engeland.
4. Dulse – 10200 mcg per 100 gram = 6800% van de ADH
Dulse is een zeewier behorend tot de roodalgen (Rhodophyta), die langs de noordelijke kusten van de Atlantische en Stille Oceaan groeien. In IJsland wordt het al eeuwen gegeten als gezonde en vezelrijke snack. Het smaakt ziltig en kan in gebakken vorm bacon vervangen. Tijdens het bakken kleurt dit rode zeewier helemaal groen.
5. Kelp – 7553 mcg per 100 gram = 5035% van de ADH
Kelp behoort tot de bruinwieren. Bevat rauw veel jodium, zodat je al gauw meer dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid binnenkrijgt. Voorzichtigheid is geboden. Het koken van kelp kan het jodiumgehalte aanzienlijk verlagen, omdat de mineralen dan in het water lekken. Ook wordt kelp zo ontdaan van eventuele zware metalen.
6. Iers mos – 6100 mcg per 100 gram = 4067% van de ADH
Komt rijkelijk voor in de kustgebieden van Ierland, maar ook in de rest van Europa. Vormt in contact met water een geleiachtige substantie, onder meer vanwege het hoge aandeel carrageen. Kan daarom gebruikt worden als vegetarisch bindmiddel of om pudding te maken.
7. Wakame – 3900 mcg per 100 gram = 2600% van de ADH
Wakamé is de Japanse naam van een zeewier behorend tot de bruinwieren. Wordt vaak gebruikt om salade van te maken. Oplettendheid is wel geboden, want de meeste wakamé-salades bevatten 5 tot 10 E-nummers om de smaak, geur en kleur te optimaliseren. Deze surrogaat-wakamé is gemakkelijk te herkennen aan de grasgroene kleur, die wakamé van nature niet heeft; van nature is het namelijk bruin tot olijfgroen.
8. Zeesla – 1600 mcg per 100 gram = 1067% van de ADH
Zeesla is de bijnaam voor een wier genaamd Ulva lactuca. Het is een makkelijk te kweken wier dat op rotsachtige bodems kan groeien, waarna het zeker twee keer per jaar geoogst kan worden. Dit kan overal ter wereld. Zeesla groeit makkelijk, zelfs in vervuilde wateren. Kies daarom liever voor zeesla uit de EU, want de Aziatische landen lozen nog vele giftige stoffen in het water.
9. Nori – 1200 mcg per 100 gram = 800% van de ADH
Nori is een eetbaar wier uit Japan, dat behoort tot de roodalgen. Het wordt vaak gebruikt om sushi van te maken. Sushi kan heel makkelijk ook thuis bereid worden. Sushi in restaurants bevat vaak industriële vetten, kweekvis en suiker. Klik hier voor meer informatie over de voedingswaarde van nori.
10. Zeekraal – 90 mcg per 100 gram = 60% van de ADH
Groeit in zoutmoerassen langs de kusten van de zee, waaronder in die van Nederland. Kan zowel rauw als gekookt gegeten worden. Behoort tot de amarantenfamilie en is hiermee eigenlijk geen zeewier.
Zie voor meer informatie over jodium in onze voeding ook het boek:
